قهوهها بر اساس نوع رست (Roast) یا همان فرایند بودادن، به دستههای مختلفی تقسیم میشوند. این فرایند تأثیر زیادی بر طعم، عطر و رنگ قهوه دارد. رست قهوه به معنای حرارت دادن دانههای سبز قهوه تا رسیدن به درجهی خاصی از پختگی است. این درجات رست را میتوان به سه دسته اصلی تقسیم کرد:
رست روشن به معنای بودادن دانههای قهوه در دمای کمتر و برای مدت کوتاهتر است. در این نوع رست، دانهها رنگی روشنتر دارند و هنوز برخی از ویژگیهای اصلی دانههای سبز قهوه حفظ شده است.
رنگ: رنگدانهها در رست روشن بهصورت قهوهای روشن است و براق نیست، زیرا روغنهای دانه هنوز به سطح نیامدهاند.
طعم: قهوههای رست روشن دارای طعمهای میوهای، گلدار و حتی اسیدیتهی بالاتر هستند. طعمهای پیچیدهتر و متمایزتری نسبت به رستهای تیرهتر دارند.
کافئین: دانههای رست روشن نسبت به رستهای تیرهتر، کافئین بیشتری دارند.
مشهورترین نوع: قهوههای رست روشن با نامهایی مانند "سینامون رست" (Cinnamon Roast) یا "لایت سیتی رست" (Light City Roast) شناخته میشوند.
رست متوسط، رایجترین نوع رست قهوه است که در آن دانهها به رنگ قهوهای متوسط تغییر میکنند. این نوع رست تعادلی میان طعمهای دانههای سبز و طعمهای ایجاد شده توسط فرایند رست ایجاد میکند.
رنگ: رنگدانهها در این نوع رست به قهوهای تیرهتر از رست روشن نزدیک میشود و براقیات کمی دارند.
طعم: رست متوسط دارای طعم متعادلی از اسیدیته و شیرینی است. این نوع قهوه معمولاً دارای طعمهای کاراملی، شکلاتی و نوتهای آجیلی است.
کافئین: میزان کافئین در این نوع رست متعادل است، یعنی کمتر از رست روشن و بیشتر از رست تیره.
مشهورترین نوع: "آمریکن رست" (American Roast) و "برکفست رست" (Breakfast Roast) از انواع مشهور رست متوسط هستند.
رست تیره به معنای بودادن دانههای قهوه در دمای بالا و برای مدت طولانیتر است. این نوع رست باعث میشود دانهها رنگی بسیار تیره پیدا کنند و روغنهای طبیعی دانهها به سطح آنها بیاید.
رنگ: دانهها در رست تیره به رنگ قهوهای تیره یا حتی نزدیک به سیاه در میآیند و سطحی براق به دلیل روغنهای طبیعی دارند.
طعم: قهوههای رست تیره دارای طعمی قوی، تلخ و دودی هستند. اسیدیتهی این نوع قهوه کمتر است و طعمهای شکلاتی و کاراملی بیشتری دارند.
کافئین: دانههای رست تیره نسبت به رستهای روشنتر، کافئین کمتری دارند.
مشهورترین نوع: "فرنچ رست" (French Roast) و "ایتالیان رست" (Italian Roast) از معروفترین انواع رست تیره هستند.
رست بسیار تیره که گاهی اوقات بهعنوان "Double Roast" نیز شناخته میشود، شامل دانههایی است که تا حد بسیار زیادی رست شدهاند، بهطوریکه طعمها و روغنهای دانه کاملاً به سطح آمدهاند.
رنگ: دانهها تقریباً سیاه هستند و سطحی بسیار براق دارند.
طعم: طعم بسیار دودی، تلخ و تقریباً سوخته. اسیدیته تقریباً وجود ندارد و کافئین نیز به حداقل کاهشیافته است.
کافئین: کمترین میزان کافئین در بین انواع رستها.
مشهورترین نوع: "اسپرسو رست" (Espresso Roast) و "دارک فرنچ رست" (Dark French Roast) از این دسته هستند.
قهوهها بر اساس نوع رست (Roast) یا همان فرایند بودادن، به دستههای مختلفی تقسیم میشوند. این فرایند تأثیر زیادی بر طعم، عطر و رنگ قهوه دارد. رست قهوه به معنای حرارت دادن دانههای سبز قهوه تا رسیدن به درجهی خاصی از پختگی است. این درجات رست را میتوان به سه دسته اصلی تقسیم کرد:
رست روشن به معنای بودادن دانههای قهوه در دمای کمتر و برای مدت کوتاهتر است. در این نوع رست، دانهها رنگی روشنتر دارند و هنوز برخی از ویژگیهای اصلی دانههای سبز قهوه حفظ شده است.
رنگ: رنگدانهها در رست روشن بهصورت قهوهای روشن است و براق نیست، زیرا روغنهای دانه هنوز به سطح نیامدهاند.
طعم: قهوههای رست روشن دارای طعمهای میوهای، گلدار و حتی اسیدیتهی بالاتر هستند. طعمهای پیچیدهتر و متمایزتری نسبت به رستهای تیرهتر دارند.
کافئین: دانههای رست روشن نسبت به رستهای تیرهتر، کافئین بیشتری دارند.
مشهورترین نوع: قهوههای رست روشن با نامهایی مانند "سینامون رست" (Cinnamon Roast) یا "لایت سیتی رست" (Light City Roast) شناخته میشوند.
رست متوسط، رایجترین نوع رست قهوه است که در آن دانهها به رنگ قهوهای متوسط تغییر میکنند. این نوع رست تعادلی میان طعمهای دانههای سبز و طعمهای ایجاد شده توسط فرایند رست ایجاد میکند.
رنگ: رنگدانهها در این نوع رست به قهوهای تیرهتر از رست روشن نزدیک میشود و براقیات کمی دارند.
طعم: رست متوسط دارای طعم متعادلی از اسیدیته و شیرینی است. این نوع قهوه معمولاً دارای طعمهای کاراملی، شکلاتی و نوتهای آجیلی است.
کافئین: میزان کافئین در این نوع رست متعادل است، یعنی کمتر از رست روشن و بیشتر از رست تیره.
مشهورترین نوع: "آمریکن رست" (American Roast) و "برکفست رست" (Breakfast Roast) از انواع مشهور رست متوسط هستند.
رست تیره به معنای بودادن دانههای قهوه در دمای بالا و برای مدت طولانیتر است. این نوع رست باعث میشود دانهها رنگی بسیار تیره پیدا کنند و روغنهای طبیعی دانهها به سطح آنها بیاید.
رنگ: دانهها در رست تیره به رنگ قهوهای تیره یا حتی نزدیک به سیاه در میآیند و سطحی براق به دلیل روغنهای طبیعی دارند.
طعم: قهوههای رست تیره دارای طعمی قوی، تلخ و دودی هستند. اسیدیتهی این نوع قهوه کمتر است و طعمهای شکلاتی و کاراملی بیشتری دارند.
کافئین: دانههای رست تیره نسبت به رستهای روشنتر، کافئین کمتری دارند.
مشهورترین نوع: "فرنچ رست" (French Roast) و "ایتالیان رست" (Italian Roast) از معروفترین انواع رست تیره هستند.
رست بسیار تیره که گاهی اوقات بهعنوان "Double Roast" نیز شناخته میشود، شامل دانههایی است که تا حد بسیار زیادی رست شدهاند، بهطوریکه طعمها و روغنهای دانه کاملاً به سطح آمدهاند.
رنگ: دانهها تقریباً سیاه هستند و سطحی بسیار براق دارند.
طعم: طعم بسیار دودی، تلخ و تقریباً سوخته. اسیدیته تقریباً وجود ندارد و کافئین نیز به حداقل کاهشیافته است.
کافئین: کمترین میزان کافئین در بین انواع رستها.
مشهورترین نوع: "اسپرسو رست" (Espresso Roast) و "دارک فرنچ رست" (Dark French Roast) از این دسته هستند.